Instruction Manual
123
PL
z nich ma dodatkowe zalety lub wady, opisane m.in. poniżej:
Metal: Ulega w mniejszym stopniu wpływowi formy ostrego przedmiotu / ryzyka (np.
średnica, geometria, ostrze). Ze względu na ograniczenia w procesie produkcji obuwia
nie ma możliwości pokrycia całej powierzchni.
Niemetal: Może być lżejszy, bardziej elastyczny i pokrywa większą powierzchnię
niż metal, ale ochrona antyprzebiciowa ulega większemu wpływowi formy ostrego
przedmiotu / ryzyka (np. średnica, geometria, ostrze).
Więcej informacji na temat rodzaju wkładki do obuwia zapobiegającej przebiciu można
uzyskać u producenta lub dostawcy podanego w niniejszej informacji dla użytkownika.
Buty należy odpowiednio przechowywać i transportować, jeśli to możliwe, w pudełku
w suchych pomieszczeniach. Na butach znajduje się oznaczenie miesiąca i roku
produkcji (przykład: 03/2018 = marzec 2018). Ze względu na wpływ wielu czynników
zasadniczo nie można ustalić okresu przydatności do użycia. Jako wartość orientacyjną
można przyjąć w dużym przybliżeniu okres od 5 do 8 lat od daty produkcji. Ponadto
okres przydatności do użycia zależy od stopnia zużycia, użytkowania, obszaru
zastosowania oraz wpływu takich czynników zewnętrznych jak ciepło, zimno, wilgotność,
promieniowanie UV lub substancje chemiczne. Dlatego obuwie należy dokładnie
sprawdzać przed użyciem pod kątem uszkodzeń. Nie wolno używać obuwia, które jest
uszkodzone.
Instrukcja do oceny uszkodzenia: (Zdjęcia zamieszczono na stronie 5.)
Obuwie należy wymienić w przypadku stwierdzenia następujących uszkodzeń:
a) początek rozległych i głębokich spękań powyżej połowy grubości materiału
wierzchniego (patrz ilustr. 1)
b) silne zużycie materiału wierzchniego, w szczególności w przypadku odsłonięcia
nosków lub podnosków chroniących palce u nóg (patrz ilustr. 2)
c) materiał wierzchni posiada miejsca, które wykazują deformacje, ślady spalenia i
stopienia, pęcherze lub naderwane szwy na nodze (patrz ilustr. 3)
d) podeszwa wykazuje spękania większe niż 10 mm i głębsze niż 3 mm (patrz ilustr. 4)
e) oddzielenie materiału wierzchniego od podeszwy o długości od 10 do 15 mm i szero-
kości 5 mm
f) głębokość prolu w powierzchni zginania podeszwy większa niż 1,5 mm (patrz ilustr.
5)
g) oryginalna wkładka jest wyraźnie zdeformowana lub rozgnieciona
h) podczas kontroli manualnej wewnętrznej strony buta stwierdzono zniszczenia wyś-
ciółki lub ostre krawędzie osłony palców (patrz ilustr. 6)
Jeżeli obuwie posiada właściwości antyelektrostatyczne, należy bezwzględnie
przestrzegać poniższych zaleceń:
Obuwie antyelektrostatyczne powinno być stosowane w przypadku, gdy zachodzi
konieczność zmniejszenia możliwości naładowania elektrostatycznego przez
odprowadzenie ładunku elektrostatycznego, tak, aby wykluczyć niebezpieczeństwo
zapalenia, np. palnych substancji, par i gazów na skutek iskrzenia i gdy nie można
w pełni wykluczyć ryzyka porażenia elektrycznego przez urządzenia elektryczne
i elementy zasilane napięciem. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, iż obuwie
antyelektrostatyczne nie stanowi dostatecznej ochrony przed porażeniem elektrycznym,
ponieważ wytwarza ono jedynie opór elektryczny między podłożem a stopą. Jeżeli
nie można w pełni wykluczyć ryzyka porażenia elektrycznego, konieczne jest podjęcie
dalszych działań celem uniknięcia tego ryzyka. Tego rodzaju działania oraz podane
poniżej kontrole powinny stanowić część rutynowego programu bhp w miejscu pracy.
W obszarach zagrożonych wybuchem stref 0, 1 lub 20 oraz w stree 21 w przypadku
materiałów o MEZ < 3 mJ należy nosić obuwie przewodzące o rezystancji upływu od
człowieka do uziemienia maks. 10
8
omów. Dlatego obuwie antystatyczne o rezystancji
elektrycznej > 100 MΩ nie nadaje się do tych obszarów.
Z doświadczenia wynika, że dla celów antyelektrostatycznych droga prowadzenia
przez produkt w całym okresie jego użytkowania powinna posiadać opór elektryczny na
poziomie poniżej 1000 MΩ. Wartość 100 kΩ jest podawana w specykacjach jako dolna
granica rezystancji nowego produktu, pozwalająca zapewnić ograniczoną ochronę przed
niebezpiecznym porażeniem elektrycznym lub zapaleniem wskutek defektu urządzenia
elektrycznego przy pracach przy urządzeniach zasilanych napięciem do 250 V. Należy
jednak pamiętać, iż w określonych warunkach obuwie nie stanowi dostatecznej ochrony,
w związku z czym użytkownik obuwia powinien zawsze podejmować dodatkowe
działania ochronne.
Opór elektryczny tego typu obuwia może ulec znacznym zmianom wskutek zginania,
zanieczyszczeń lub wilgoci. Obuwie nie spełnia swojej założonej funkcji, jeżeli jest
ono noszone w warunkach mokrych. Dlatego też konieczne jest zagwarantowanie
przez cały okres użytkowania obuwia spełnienia założonej funkcji odprowadzania
ładunków elektrycznych. Zaleca się, aby użytkownik w razie konieczności ustalił
właściwości w zakresie rezystancji poprzez ich sprawdzenie na miejscu w określonych
warunkach użytkowania i kontrolował je regularnie w krótkich odstępach czasu. Obuwie
zaklasykowane jako I może po dłuższym okresie stosowania absorbować wilgoć i stać
się prądoprzewodzące w wilgotnych i mokrych warunkach użytkowania.
Jeśli obuwie jest użytkowane w warunkach, w których podeszwa ulega
zanieczyszczeniu, zaleca się również sprawdzanie tych właściwości elektrycznych
przed każdorazowym wejściem do miejsc niebezpiecznych. W miejscach, w których jest
używane obuwie antyelektrostatyczne, przewodność podłoża musi być odpowiednia,
tak, aby nie zniweczyć właściwości ochronnych obuwia.
Podczas noszenia obuwia nie należy wkładać żadnych izolujących elementów, za
wyjątkiem normalnych skarpetek, pomiędzy część wewnętrzną podeszwy a stopę
użytkownika. W przypadku stosowania wkładek pomiędzy częścią wewnętrzną
podeszwy a stopą użytkownika należy sprawdzić właściwości elektryczne powstałej
kombinacji obuwia z wkładką.
Wkładki: Obuwie ochronne oraz obuwie zawodowe, które jest produkowane i
dostarczane wraz z wkładką, zostało w tym stanie sprawdzone i spełnia wymagania