User manual

Instrukcja do Obciążenie elektroniczne Statron 3229.0 www.conrad.pl
Strona 9 z 15
Dystrybucja Conrad Electronic Sp. z o.o., ul. Franciszka Kniaźnina 12, 31-637 Kraków, Polska
Copyright © Conrad Electronic 2013, Kopiowanie, rozpowszechnianie, zmiany bez zgody zabronione.
www.conrad.pl
Filtry tętnień
W celu zmniejszenia amplitudy napięcia tętnień na zaciskach odbiornika, a co za tym idzie także
amplitudy tętnień prądu odbiornika, pomiędzy prostownik i odbiornik włącza się filtr tętnień.
Zadaniem filtru jest zmniejszenie wartości składowej zmiennej w przebiegu napięcia wyprostowanego.
W filtrach wykorzystuje się właściwości akumulowania energii przez elementy inercyjne: kondensator
w polu elektrycznym i dławik indukcyjny w polu magnetycznym.
Wyróżnia się proste filtry typu C (pojemnościowe), L (indukcyjne) oraz filtry złożone typu RC, LC, CRC,
CLC. Rodzaj zastosowanego filtru zależy od wartości średniej prądu odbiornika. Ogólnie należy
powiedzieć, że dla „małych” prądów obciążenia stosuje się filtry C, RC lub CRC, dla „dużych” filtry L, LC,
a dla „średnich” filtry mające cechy obu poprzednich typów tzn. filtry CLC. Podział na małe, średnie i
duże prądy jest umowny, ale przyjmuje się często, że małe prądy to prądy o wartości poniżej 5 A
Filtr indukcyjny
Filtr indukcyjny włącza się szeregowo z odbiornikiem. Jest on bardzo rzadko stosowany w
prostownikach małej mocy, ponieważ wykonanie specjalnego dławika z masywnym (stalowe blachy
elektrotechniczne), często o znacznych rozmiarach rdzeniem, jest kłopotliwe.
Tylko w energoelektronice filtry indukcyjne są nie zastąpione.
Działanie filtru indukcyjnego polega na magazynowaniu energii w polu magnetycznym dławika
indukcyjnego, gdy chwilowa wartość prądu w obwodzie narasta i oddawaniu zmagazynowanej energii,
gdy chwilowa wartość prądu malej. W dławiku indukcyjnym indukuje się siła elektromotoryczna, która
zawsze przeciwdziała zmianom chwilowej wartości prądu płynącego przez dławik. Gdy chwilowa
wartość prądu ma tendencję do wzrostu indukowana siła elektromotoryczna hamuje ten wzrost i
jednocześnie magazynowana jest energia w polu magnetycznym. Kiedy wartość chwilowa prądu
maleje to energia pola magnetycznego oddawana jest do obwodu, a indukowana siła
elektromotoryczna powoduje podtrzymanie przepływu prądu. W rezultacie zmniejszają się tętnienia
prądu odbiornika.
Układy prostowników jednopulsowych z filtrem indukcyjnym nie są stosowane ponieważ prąd
odbiornika, niezależnie od tego jak duża jest wartość indukcyjności, zawsze w każdy okresie napięcia
zasilania osiągnie wartość zerową. W układach z prostownikami dwupulsowymi prąd nie zanika do
zera, ponieważ wcześniej wchodzi w stan przewodzenia druga dioda.
Ciągłe stabilizatory napięcia stałego
Stabilizatory napięć i prądów stałych są układami elektronicznymi, których zadaniem jest
utrzymywanie na zadanym poziomie stałej wartości napięcia lub prądu wyjściowego niezależnie od
zmian: napięcia zasilania, parametrów odbiornika oraz temperatury.
Stabilizator napięć i prądów stałych można ogólnie podzielić na układy o działaniu ciągłym i układy
impulsowe. Stabilizatory impulsowe stosuje się przede wszystkim ze względu na ich wysoką (ok. 98%)
sprawność. Czasami tego typu stabilizatory realizują wstępną stabilizację i zasilają zespół wyjściowy
stabilizatorów o działaniu ciągłym. Ze względu na topologię układu stabilizatora wyróżnia się układy
parametryczne i układy ze sprzężeniem zwrotnym czasami nazywane także układami
kompensacyjnymi. W zależności od sposoby włączenia elementu regulującego napięcie lub prąd, np.
łącznika energoelektronicznego w obwodzie stabilizatory można podzielić na szeregowe i równoległe.