Operation Manual

REFERENCE
15
Dit is een eigenschap van het decompressiemodel dat de basis is voor multilevelduiken, een van de
belangrijkste voordelen die Oceanic-duikcomputers u bieden.
Het niet-decompressie algoritme is gebaseerd op de theorie van Haldane die maximaal toegestane
stikstofniveaus gebruikt die door Merrill Spencer ontwikkeld zijn. De controle over herhalingsduiken
is gebaseerd op experimenten die in 1987 ontworpen en uitgevoerd werden door Dr. Ray Rogers en
Dr. Michael Powell. Duikwetenschap en technologie (DSAT
©
), een zakenpartner van PADI
©
, gaf op-
dracht tot deze experimenten.
Resterende zuurstofopbouwtijd
(alleen bij nitrox duikcomputers)
Zuurstofopbouw (blootstelling) tijdens een duik of een 24-uurspreriode, verschijnt grafisch als het
Zuurstofopbouw diagram (O2). Als de resterende tijd voor het bereiken van de zuurstofblootstellings-
limiet minder wordt, worden er segmenten aan het O2-diagram toegevoegd.
Als de resterende tijd voor het bereiken van de zuurstoflimiet minder wordt dan de resterende niet-
decompressieduiktijd, en/of de resterende ademgastijd, worden de berekeningen voor die diepte
bepaald door zuurstof. De resterende zuurstoftijd verschijnt dan als de belangrijkste numerieke tijds-
weergave, die aangegeven wordt door het O2-tijdspictogram dat in de weergave verschijnt.
Als de zuurstofopbouw groter blijft worden, gaat het O2-diagram de gele zone binnen.
(wordt vervolgd op pagina 17)