User's Manual

Monitoring — Monitorowanie jakości energii
Wprowadzenie16
16-3
Większość wykresów słupkowych ma szeroką część dolną, obrazującą możliwe do
ustawienia limity związane z czasem (na przykład 95% czasu w granicach limitów) i
wąską część górną, obrazującą ustalony limit równy 100%. Gdy przekroczony zostaje
jeden z tych dwóch limitów, związany z nim słupek zmienia kolor z zielonego na
czerwony. Dwie kropkowane poziome linie na ekranie wskazują limit 100% oraz limit
możliwy do ustawienia.
Znaczenie wykresów słupkowych z szeroką częścią dolną i wąską częścią górną zostało
wyjaśnione poniżej. Przedstawiono przykład dla wartości skutecznej napięcia.
Przykładowe napięcie ma wartość znamionową 120 V z tolerancją +/– 15% (zakres
tolerancji rozciąga się pomiędzy 102–138 V). Chwilowa wartość
skuteczna napięcia jest
stale monitorowana przez analizator. Dla 10-minutowych okresów obserwacji oblicza on
średnią z tych wartości zmierzonych. Wartości średnich 10-minutowych porównywane są
z zakresem tolerancji (w tym przykładzie 102–138 V).
Limit 100% oznacza, że 10-minutowe średnie muszą zawsze (tj. w 100% czasu lub z
prawdopodobieństwem 100%) mieścić się w zakresie tolerancji. Słupek wykresu zmieni
kolor na czerwony, gdy średnia 10-minutowa wyjdzie poza zakres tolerancji.
Możliwy do ustawieni limit wynoszący przykładowo 95% (tj. 95% prawdopodobieństwa)
oznacza, że 95% średnich 10-minutowych musi zawierać się w granicach tolerancji.
Limit 95% jest mniej rygorystyczny niż limit 100%. Dlatego związany z nim zakres
tolerancji jest zwykle węższy. Dla napięcia 120 V może on przykładowo wynosić +/–
10% (zakres tolerancji pomiędzy 108–132 V).
Słupki spadków/przerw/nagłych zmian napięcia/skoków są wąskie i obrazują liczbę
wystąpień przekroczenia limitów podczas okresu obserwacji. Dopuszczalną liczbę moż
na
ustawić (na przykład na 20 spadków/tydzień). Gdy nastawiony limit zostaje
przekroczony, słupek zmienia kolor na czerwony.
Można użyć fabrycznie zdefiniowanego zestawu limitów lub zdefiniować własny.
Gotowy zestaw podany jest w normie EN50160. Można zdefiniować własny zestaw
limitów i zapisać go w pamięci pod określoną przez użytkownika nazwą pliku. Jako
podstawy dla tego zestawu można użyć EN50160 lub dowolnego innego. Opis
przedstawiono w rozdziale 24, punkt Ustawienia limitów