Instructions
Układ scalony C-MOS IC 4011 złożony jest z czterech identycznych bramek „NIE-I” (NAND) -
bramki N 1...N 4). Każda z nich dysponuje dwoma wejściami. Bramki N 1 i N2 połączone są
w funkcji przerzutnika RS. Skrót RS oznacza tu „reset” oraz „set”. Cały wariant układu można
również zdefiniować jako stopień generatora relaksacyjnego RS. Wejścia bramek N 3 i N 4
połączone są równolegle, dzięki czemu funkcjonują one jako interwencyjne stopnie buforowe
(stopnie wzbudzające).
Cykl ładowania utrzymywany jest aż do osiągnięcia przez napięcie akumulatora górnego
progu załączania W tym momencie układ TL 072 przesyła impuls LOW do Pin 7, który
powoduje cofnięcie (zerowanie) przerzutnika. Wyjście bramki N 3 (pin 10) odprowadza
następnie napięcie wyjściowe w stanie 0 i następuje blokada poprzez tranzystor T 1. Obwód
prądowy czerwonej diody kontrolnej ładowania oraz cewki przekaźnika ulega przez to
przerwaniu. Zestyk zwierny przekaźnika przesuwa się do pozycji spoczynkowej, niwelując
tym samym połączenie ładowarka-akumulator.
Impuls zerowania wyzwala jednak nie tylko te funkcje, lecz również powoduje
doprowadzenie napięcia w stanie 1 do Pin 11 bramki N 4. Aktywowana zostaje zielona dioda
świecąca (akumulator naładowany). Stan ten utrzymywany jest dopóki nie nastąpi spadek
napięcia akumulatora do poziomu 12,5 V (nastawialny dolny limit załączania). W chwili
rozpoznania tego napięcia przez dyskryminator wyzwala on ponowny impuls „set”,
powodując kolejne wdrożenie cyklu ładowania.
Dane techniczne
Włączanie / wyłączanie:
Maks. Dopuszczalny prąd ładowania:
Wymiary:
12,5 V/13,8 V
(możliwość regulacji precyzyjnym
trymerem wrzecionowym)
10 A
85 x 55 mm
Uwaga!
Dokładne zapoznanie się z tą instrukcją montażu (szczególnie z punktem na temat
ewentualnych usterek i ich usuwania oraz z zasadami bezpieczeństwa pracy) przed
przystąpieniem do pracy pozwoli z góry uniknąć błędów, których usunięcie wymaga później
w najlepszym wypadku wielu nakładów (długotrwałe diagnozowanie błędu, częstokroć
zniszczenie podzespołów, a niekiedy również nawet kompletnego zestawu!).
Należy kontrolować dwukrotnie każdą operację, każdą spoinę lutowniczą zanim przejdzie się
do następnego etapu! Postępować dokładnie zgodnie z instrukcją, nie próbować wykonywać
w inny sposób opisanych operacji i niczego nie pomijać! Każdą operację „odfajkowywać”
dwukrotnie – raz dla montażu oraz po raz drugi dla sprawdzenia. Montaż nie może być tu
pracą na akord – późniejsze wyszukanie błędu wymaga bowiem później trzykrotnie
dłuższego czasu.
Częstą przyczyną braku funkcjonowania jest błąd w zamontowaniu, np. odwrotnie
zainstalowane podzespoły, jak układy scalone, czy diody. Szczególną uwagę należy zwrócić
na pierścienie barwne rezystorów, gdyż łatwo tu niekiedy pomylić oznakowania.
Uważać, by nie pomylić parametrów kondensatorów. Np. n 10 = 100 pF (a nie 10 nF).
Wyprowadzenia (nóżki) układów scalonych muszą wejść bez trudu w przeznaczone na nie
otwory, o ile któreś z nich nie uległo wygięciu.
Kolejnej przyczyny usterek należy doszukiwać się w zimnych spoinach lutowniczych.
Zjawisko to występuje zarówno przy niewłaściwym rozgrzaniu lutowiny (cyna nie uzyskuje
wtedy odpowiedniego kontaktu z przewodami) jak też przy poruszeniu połączenia podczas
schładzania w momencie krzepnięcia. Tego rodzaju błędy rozpoznaje się zazwyczaj po
matowym wyglądzie powierzchni spoiny. Jedyną receptą jest tu ponowne dodatkowe
lutowanie.