User manual
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Strona'6'z'18!
Dystrybucja'Conrad'Electronic'Sp.'z'o.o.,'
Copyright'©'Conrad'Electronic'2011,'Kopiowani e,'r o z p o wszechnian i e ,'zmiany'bez'zg ody'zabron io ne.'
www.conrad.pl'
www.conrad.pl!
w błędzie systemowym. Natomiast dla R5 oraz R7 należy zastosować oporniki pokryte cienką warstwą
metaliczną, a dla P1 i P2 potencjometrów wrzecionowatych.
W przypadku diod i kondensatorów elektrolitycznych należy pamiętać o zachowaniu odpowiedniej
biegunowości. Biegun katodowy (czarny pierścień) przy diodzie prostownika D2 zwrócony jest w kie-
runku przeciwnym do IC1, przy diodzie D1 przeciwnie do C2, a przy diodzie D3 w kierunku IC1/IC3.
Inaczej niż zazwyczaj, przy kondensatorze elektrolitycznym (elko) 1 biegun dodatni znajduje się przy
masie (buforuje on ujemne napięcie pomocnicze). Dla IC1 oraz IC3 należy założyć w tym celu obsad-
ki, których napięcie orientacyjne należy skierować dokładnie w taki sposób jak przy IC, który powinien
zostać z nimi połączony. Również cztery wspomniane wcześniej wskaźniki należy umieścić w 40-
bolcowej obsadce.
Nóżki przyłączeniowe większości elementów (kondensatorów) typu IC zwrócone są na zewnątrz, by
nie wypadły po automatycznym ich osadzeniu - łatwo można je ponownie zagią ć , przyciskając delikat-
nie do podłoża.
Po zakończeniu montażu i pobieżnym sprawdzeniu, czy podczas lutowania i montażu nie wystąpiły
błędy, można przeprowadzić dwie ogólne kontrole działania. Od dołu z lewej strony należy podłączyć
napięcie rzędu ok. 7...18 V, a na prawym przyłączu elementu IC3 zmierzyć, czy wartość pojawiające-
go się tam napięcia wynosi +5 V (w stosunku do masy). Na anodzie diody D2 znajdującej się po lewej
stronie powinno pojawić się napięcie rzędu ok. -4 V (w stosunku do masy), o ile wszystko działa po-
prawnie, a na wyświetlaczu pojawiają się przypadkowe wartości.
Z powodu przesuniętego punktu zerowego nie można przeprowadzić ustawień podstawowych przy
zwarciu od strony wejścia. Ten typ ustawień musi zostać dokonany przy "rzeczywistym" punkcie ze-
rowym (0⁰C). Może do tego dojść w sposób samoistny, gdy napełnimy szklankę z wodą lodem (małe
kostki), lód po dłuższym czasie przestanie się topić, a w nasyconej mieszance wody i lodu temperatu-
ra ustabilizuje się dokładnie na poziomie 0⁰C (każdy dopływ ciepła z otoczenia nie służy wzrostowi
temperatury, lecz może zostać użyty przed wszystkim do topnienia pływającego lodu). Dopiero później
następuje ponowny wzrost temperatury wody.
Czujnik należy włożyć do cienkiej rurki, a tę zanurzyć w mieszance wody i lodu w celu kalibracji do
zera za pomocą podzespołu P2. Następnie należy odszukać referencyjną temperaturę (o wartości
dodatniej), np. w pobliżu dużego termometru z jakiegoś sklepu optycznego, po czym za pomocą pod-
zespołu P1 ustawić referencję. Im dokładniejsze są wartości referencyjne oraz kalibrowanie, tym
mniejszy błąd. W idealnym przypadku będzie on równy zeru (wyłącznie przy takiej temperaturze refe-
rencyjnej).
Dane techniczne:
Napięcie robocze - 7 - 18V
Pobór prądu - ok. 200 mA
Zakres pomiarowy - 50,0 do +150,0⁰C
Rozdzielczość - 0,1⁰C
Wyświetlacz - 3 i 1/2-pozycyjny, 13 mm, czerwona dioda LED, znak minus
Wymiary - 85 x 63 mm
Uwaga!
Przed przystąpieniem do montażu i użytkowania poszczególnych podzespołów lub całego
urządzenia proszę uważnie przeczytać całą niniejszą instrukcję (szczególnie fragment dotyczą-
cy usterek i ich usuwania) oraz zapoznać się z uwagami na temat bezpieczeństwa. Stosując
nabytą wiedzę unikną Państwo popełniania trudnych do cofnięcia błędów.
Lutowanie i okablowanie powinno być wykonane czysto i starannie. Nie należy stosować cyny lutow-
niczej zawierającej kwasy, tłuszczu lutowniczego i innych podobnych substancji. Proszę się upewnić,
że nie ma zimnych lutowin. Niestaranne lutowanie lub nieprawidłowo wykonana spoina lutownicza,
chwiejny styk lub nieprawidłowy montaż powodują czasochłonne poszukiwanie błędu, a w niektórych