User manual

Pulsacja diody nadawczej następuje przy sygnale prostokątnym o regulowanej
częstotliwości; stymulowane jest przez uniwersalny regulator czasowy NE 555 w nadajniku,
przy czym czas włączania jest zmienny (30 - 140 µs, z możliwością regulowania
potencjometrem P1), a czas rozładowania C1 (poprzez R2) pozostaje stały (ok. 40 µs).
Uzyskuje się z tego po stronie nadajnika zakres nastawy częstotliwości impulsowania 5 - 14
kHz przy optymalnej średniej wartości ok. 7 kHz.
Po stronie odbiornika błyski podczerwieni padają na światłoczułą powierzchnię bazy
fototranzystora T2. Napływ fotonów prowadzi do uwalniania elektronów, umożliwiających
następnie przepływ prądu z kolektora do emitera (jak w zwykłym tranzystorze bipolarnym).
Powodowane impulsowaniem wahania natężenia doprowadzają do zmian napięcia rezystora
R4, które za pośrednictwem kondensora sprzęgającego C4 docierają do wzmacniacza
operacyjnego (OpAmp). Amplituda napięcia przemiennego, sprzężonego zwrotnie poprzez
R7, uzyskuje minimum przy ok. 7,2 kHz. Jako, że jest ona doprowadzana na wejście OPAmp
(-), przy tej właśnie częstotliwości występuje maksymalne wzmocnienie (a tym samym
czułość).
Kondensator elektrolityczny C6 pobiera wzmocniony sygnał napięcia przemiennego przez
obwód sprzęgający; półfale ujemne są szybko niwelowane poprzez odprowadzenie masy D2
(efekt zwarcia), natomiast półfale dodatnie doprowadzają do naładowania kondensatora C8
poprzez diodę D1. Przy dostatecznym napięciu ładowania następuje przełączenie
tranzystora T1 oraz przyciągnięcie przekaźnika.
Podczas montażu postępować zgodnie ze schematami montażowymi oraz punktem „Etap 1”.
Szczególną uwagę należy zwrócić na zachowanie właściwej biegunowości diod i
kondensatorów elektrolitycznych. Przy wlutowywaniu obu oprawek układów scalonych
znacznik w postaci nacięcia dla IC1 winien być zwrócony w kierunku LD1, podczas gdy
nacięcie dla IC2 - w kierunku C4.
Uwzględnić prawidłową biegunowość obu elementów optoelektronicznych. W przypadku
diody LD1 krótka nóżka (tj. katoda K) ma być zwrócona w kierunku nadruku „LD1”,
natomiast w przypadku tranzystora (chodzi tu o kolektor C) - w kierunku kondensatora C4.
Strojenie odbywa się bardzo prosto. Należy ustawić oba moduły (nadajnik i odbiornik) w
pewnej odległości (1 - 2 m), zwrócone ku sobie w taki sposób, by oba podzespoły
optoelektroniczne (dioda LED i fototranzystor) mogły się bezpośrednio „obserwować”.
Podłączyć zasilanie +12 do 15 V do obu płytek drukowanych i upewnić się, że następuje
przyciąganie przekaźnika. Na anodzie diody D1 (= katoda diody D2) napięcie przemienne do
masy, którego wartość powinna kształtować się w przedziale ok. 8 - 12 V (ograniczenie ze
strony wyjścia „OpAmp”. Następnie powoli oddalać nadajnik, regulując potencjometr P1 na
maksimum zmniejszającego się napięcia.
Po dokładnym wyregulowaniu trasy przesyłowej nadajnik-odbiornik można uruchomić zaporę
świetlną.
Dane techniczne
Napięcie robocze:
Nadajnik:
Wyjście odbiornika:
Pobór prądu:
Zasięg:
Wymiary:
12 - 15 V=
pulsujące światło podczerwieni (7,2 kHz)
przekaźnik 1 x u, 3 A
nadajnik ok. 20 mA
odbiornik ok. 30 mA (zwarte styki przekaźnika)
maks. 5 m
43 x 25 mm (nadajnik)
51 x 42 mm (odbiornik)